این روش که به فرمت l نیز مشهور است، برگرفته از کلمه ی Interlace، نشان دهنده این موضوع است که در این فرمت تمام پیکسل ها و خطوط در یک زمان پردازش نمی شوند، بلکه در ابتدا تعدادی از پیکسل ها پردازش می شود و سپس بقیه ی پیکسل های باقیمانده پردازش می شود. در این روش به طور معمول جهت نمایان ساختن تصویر در یک صفحه ی نمایش الکترونیکی، خطوط نمایش یا فیلد به دو دسته خطوط فرد و زوج تقسیم می شوند و هر گروه به تنهایی اسکن شده و به نمایش درمی آید که به خطوط فرد Top Fields و به خطوط زوج Bottom Fields نیز اطلاق می شود. به عنوان نمونه در سیستم تلویزیونی PAL، تعداد ۲۵ خط فرد و ۲۵ خط زوج با سرعت یعنی ۲۵ فریم در ثانیه، با هم ترکیب می شوند (معنای لغوی Interlace در هم تنیده شدن است) تا فریم کامل را بسازند.

به عنوان مثال یک تلویزیون که از سیستم اسکن دومرحله ای اینترلیس استفاده می کند، در ابتدا خطوط فرد و سپس خطوط زوج تصویر را به نمایش درمی آورد و سپس با توجه به سیستم خود، در سیستم PAL با سرعت ۲۵ فریم در ثانیه و در سیستم NTSC با سرعت ۳۰ فریم در ثانیه، صفحه را اسکن می کند و به سراغ خطوط مربوط به فریم بعدی می رود. این خطوط در سیستم بینایی در هم ادغام و به صورت یک تصویر کامل مشاهده می شود. با این روش تمام پیکسل ها با اختلاف زمان کمتری نسبت به یکدیگر پردازش می شوند که ممکن است با مشکل لرزش تصویر یا Flicker مواجه شود.

در مقالات آینده به نوع دیگری از اسکن به نام اسکن تک مرحله ای Progressive خواهیم پرداخت.