در گذشته، هر دوربین مداربسته شبکه برای ارسال و دریافت اطلاعات از پروتکل ارتباطی مختص خود استفاده می کرد. از این رو دوربین های مداربسته با پروتکل متفاوت امکان برقراری ارتباط تحت یک نرم افزار در شبکه را نداشتند و این موضوع محدودیت های زیادی را ایجاد می کرد.
برای رفع این مشکل و سهولت در نصب دوربین مداربسته تحت شبکه از برندهای مختلف، انجمن ONVIF (انجمن ارتباطات ویدئویی شبکه باز) توسط سه شرکت Axis, Bosch و Sony ایجاد شد. ONVIF در واقع یک انجمن جهانی برای ایجاد یک استاندارد عمومی در ساخت و ارتباط دوربین های مداربسته شبکه است.
در صورت نصب یک سیستم دوربین مداربسته شبکه بدون امکانات ONVIF، امکان افزودن یک دوربین مداربسته با مارک متفاوت در همان شبکه وجود نخواهد داشت. از این رو عملکرد و هدف این انجمن از اهمیت بالایی برخوردار است.
انجمن ONVIF به طور کلی سه هدف را دنبال می کند:
- استانداردسازی ارتباط بین تجهیزات حفاظتی شبکه
- امکان استفاده از دوربین های مداربسته شبکه بدون توجه به سازنده آن
- امکان دسترسی تمامی شرکت ها و تولیدکنندگان به تکنولوژی ارتباطی ONVIF
دوربین های مداربسته با قابلیت ONVIF با وجود هزینه ای تا حدی بالاتر، امکان بسیار مهمی در تعمیر، نگهداری و گسترش سیستم مداربسته شبکه بدون دغدغه در مورد امکان همخوانی پروتکل دوربین های مداربسته در اختیار قرار می دهند و به دوربین های مداربسته و دیگر تجهیزات شبکه IP امکان می دهند تا از طریق یک استاندارد ساختار باز یکپارچه، کنترل و مدیریت شوند.
اساس کار ONVIF، استاندارد کردن کاربر و واسطه شبکه بین تجهیزات شبکه ویدئویی است که یک چارچوب ارتباطی بر اساس IETF و استانداردهای خدمات وب مربوطه از جمله پیکربندی IP و امنیتی تعریف می کند.
اگر بار دیگر مشخصه های نمونه تجهیزات شبکه که در این فصل از سازندگان مختلف همچون MOXA, HONEYWELL, SONY, AXIS و یا BOSCH را ملاحظه کنید، پشتیبانی از ONVIF را در تمامی آنها خواهید دید.
در مقاله بعدی به مزایا و معایب استاندارد onvif [1] خواهیم پرداخت